Hey daar,

Kathmandu is een leuk stadje om doorheen te wandelen. Een beetje te toeristisch naar mijn smaak, maar verder heerlijk. Vanochtend ben ik door wat (niet-toeristische) buurten gelopen, richting Swayambunath of ' Monkey Temple'. Het was wel duidelijk dat dit niet meer hindoeistisch India was daar er vele slagertjes en route hun waar ten toon stelden. Deed me een beetje aan Marrakesh denken, kippen, geitenkoppen en lappen yak vlees (dit is een aanname, maar voor het doden van een koe staat hier nog wel twee jaar gevangenis straf, dus het was iig geen rund). Vliegen werden weggehouden met wapperende veren of , dit lijkt makkelijker, een net.

Het bloed op straat achterlatend steek ik een miniem riviertje over wiens stank en vuilnis op de oevers het helaas niet onderdoet tov de yamuna in Delhi. Aan het riviertje enkele tempels waar gelovigen met rijst strooien, wierook aan steken, muziek maken en voeten van de goddelijke beelden aanraken. Het maken van een kruisje (alleen de 'vader' en 'zoon' ) en het vouwen van de handen lijkt bijna christelijk, los van alle verschillen tussen de godsdiensten uiteraard. Kinderen zijn geinteresseerd en mij, en wat later blijkt, mijn geld. Ik geef ze niets en ga denk ik net op tijd weg daar ze onderling ruzie beginnenen te maken. Hiervoor hadden ze echter aandachtig mij em de lonely planet die ik erbij had gehaald bestudeerd. Het was voor hen snel duidelijk waar mijn mobiel (en geld) was, dat ik tevergeefs een leijke moedervlek onder mijn haar probeerde te verstoppen en dat ik naar Swayambunath ging.

Bij de tempel aangekomen waren er idd apen. De tempel bevindt zich op een heuvel in de Kathmandu valley en heeft dus zo een goed uitzicht over de stad/ (voor)steden. De apen waren gelukkig niet te brutaal. Na net als de gebedsvlaggetjes (dit was voornamelijk een buddhistische tempel) redelijk uitgewapperd te zijn, na de geuren van de boterkaarsjes zo goed als mogelijk te hebben opgeslagen en na het aanschouwen van de gelovigen en de stad was het weer tijd om de vele treden af te dalen. 'Heb je genoeg gezien?' vroeg een kalende Nederlander (rood hoofd) aan zijn vrouw. Zonder hem te beantwoorden volgde ik hen naar beneden, waar we elkaar snel kwijtraakten in de straten van Kathmandu.