Hallo allemaal,

bij deze een eerste bericht vanuit Delhi. Gezien wat ik deze eerste dagen al meegemaakt heb denk ik dat er wel meer zullen komen, maar alles went (heb ik gehoord). Ook India?

Na een voorspoedige vlucht was het eerste dat mij bereikte de geur. Het vliegveld, relatief op de rand van de stad, ademde al..tsja..van alles. Een beetje stof, een beetje schoonmaakmiddel, een beetje kruidig. De drukte, het getoeter, de kleuren, de Indiers waren allemaal buiten de Arrivals gedeelte van deze luchthaven gehouden. Maar de geur niet. De dikke lucht kwam overal door. Het leek zelfs mistig binnen.

Sarah en ik hadden een vooraf gereserveerde rit naar Hostel New King, ons tijdelijk onderkomen in de backpackersghetto van Delhi. De rit ernaartoe vond ik heerlijk. Wat een chaos weer. Wat een kundige bestuurders. We werden hartelijk ontvangen (op de goede plek:), en kregen aanwijzingen voor het dichtsbijzijnde pinautomaat. Dit echter na goed te hebben aangedrongen op het feit dat we liever geld wilden pinnen dan een bedrag van onze host te lenen. In mijn achterdocht dacht ik dat er wellicht nog een scam inzat voor ons, maar het was allemaal puur vriendelijkheid, bleek (ook ) achteraf. Onze host heeft ons namelijk na vertrek nog gebeld met de mededeling dat wij iets teveel (drie euro) betaald hadden voor onze kamer, water en opgeladen SIM kaartjes. We konden dit bedrag, onder het genot van een kopje thee, komen ophalen wanneer het ons uitkwam.

Over thee gesproken. Vet lekker. Over lekker gesproken, vet goed eten. Dit wordt een lang bericht zie ik nu al. Hopelijk vinden jullie dit niet erg.

Op donderdag konden we namelijk al in ons appartement trekken. Vlak hiervoor was mijn portemonnee gestolen, dat was dan wel weer minder. Het appartement is vet mooi en ik heb al een home gevoel. s'Avonds werden we uitgenodigd om een diner bij te wonen in een heel luxe hotel. Het instituut waarbij we ons onderzoek doen hoste de Delhi Sustainable Development Summit, of gewoon het DSDS. Veel hoge gasten en het was interessant om als semi netjes geklede student/expat daar rond te wandelen terwijl 24 uur geleden we nog tussen de koeien en koeienpoep, backpackerscafes, een verdwaalde olifant, scheurende riksja's en roggelende, schreeuwende massa's liepen.

We (de 5 Utrechtse studenten: David, Maarten, Jade, Sarah en ik + onze begeleider/professor) werden thuisgebracht door een taxi en tot onze westerse verbazing en schaamte had onze begeleider onze huisbaas gebeld. Maar dit was perfect normaal leek het.Geen van beide kanten zei het erg te vinden, alhoewel de huisbaas wel terloops vermelde dat hij normaal gesrpoken om twaalf uur sliep. Toen onze aankomst bevestigd was ging de taxi verder.Ik vraag me soms af hoe en of dit echt normaal is. Waarschijnlijk kan ik me over soortgelijke zaken de komende drie maanden wel blijven verwonderen. Voor nu vind ik het mooi, en we gaan dit weekend toeristje spelen.